Sri Lanka deel 2

Als eerste trekken we onze wetsuits aan en gaan met de jeep naar een zwembad iets verderop. Hier nemen we alle oefeningen door die nodig zijn om later tijdens het duiken in de zee te kunnen. Deze hebben te maken met veiligheid, gebruik van materiaal, optimaal profiteren van je duik en wat te doen in noodsituaties. De les is samen met een jongen van 14 jaar. Hij zal zijn scubadiver brefet halen, vervolgens volgend jaar zijn Padi. Niels hoefde de cursus niet te volgen maar mocht zich wel bij ons aansluiten, wat voor hem een fijne opfriscursus was op deze manier.

Na de oefeningen in het zwembad gaan we weer teug naar doet duikcentrum. Even lunchen bij de buren en dan weer vlot verder. De lunch blijkt super te zijn! Goede kwaliteit en lekker eten.

Vervolgens moesten we vijf uur film te kijken. Maar door de intensieve reis en gelijk te beginnen met de duikcursus kon ik mijn ogen na twee uur niet meer open houden. Een groot blik red bull heeft het nog een uur kunnen redden. De jongen naast mijn zit ook te knikkebollen. We besluiten morgen de laatste twee hoofdstukken van de film te kijken.

Feli is onze instructeur. Een oudere man van in de vijftig. Vroeger is hij zeeman geweest. Nu heeft hij samen met zijn vrouw een duikschool. De helft van het jaar draaien ze de school aan de westkant van Sri Lanka, in Negomo. De andere helft van het jaar werken ze in Trincomalee, aan de oostkant. Onze voorkeur was om aan de oostkant te duiken omdat het daar super mooi moet zijn, maar door het seizoen is dat niet mogelijk. De zee is er nu erg ruw, veel te ruw om er te duiken. Je moet goed opletten wat hij zegt door zijn accent, hij is nog al eens moeilijk te verstaan. Gelukkig heb ik van te voren al een groot deel van het Padi-boek gelezen waardoor ik de handelingen die hij voordoet snel begrijp. Het is een hele kalme, rustige man. Iemand die niet gefocust is op geld, maar uitermate vriendelijk en behulpzaam.

De man van ons guesthouse zou ons ophalen. We hebben 25 minuten op hem staan wachten. Toen hij er nog niet was zijn we maar terug gaan lopen, wat best een aardig eind is. Evenals de vorige avond zijn we goed verdwaald, maar uiteindelijk vinden we toch de juiste weg naar huis. Vijf minuten nadat wij weg waren gegaan bleek de beste man bij de duikschool te zijn. Helaas Srilankan time is anders dan die van Nederland. Uitgeteld maar zeer voldaan gaan we slapen.

In de ochtend worden we weer gewekt door de bakker om half zeven. Na wederom een heerlijk ontbijt gaan we weer vroeg na de duikschool. Om half negen gaan we met de speedboot de zee op en moeten we klaar staan voor vertrek. De eerste duik is bij een shipwrack, op 12 meter diep. Na een paar oefeningen te hebben gedaan, sluit ik me aan bij Niels en zweven we samen hand in hand over en naast het schip. Om ons heen zwemmen de meest mooie, gekleurde vissen. Waaronder Pacific Lionfishes, Bathfishes, Angelfish, Jewelspotted Puffer, een Moray, Amberfish en nog vele andere prachtige vissen. Wat voel je je nietig zo in de krachtige zee. Na een korte rit met de boot gingen we duiken op een koraal rif. Ook hier gingen we tot 12 meter diepte en was het zicht tot z'n 15 meter. Hier eigenlijk het zelfd verhaal; na een paar oefeningen kon ik mijn duik voortzetten met Niels. Wat fantastisch om dit samen te beleven, mooie vissen te spotten en zo onderwater rond te zwemmen. Door elkaars hand vast te houden kan je met een kneepjes snel duidelijk makend dat je wat gezien hebt. Ondanks dat water 29 graden warm was kreeg ik het toch koud door de matige stroming van het water. Water geleidt warmte ongeveer twintig keer zo snel als lucht. Met als gevolg dat je veel sneller afkoelt dan in de lucht. Het koraal waar we op doken was hoofdzekelijk alleen hard koraal. Met ook hier een grote variatie aan diverse vissen. Toen we boven kwamen besloot ik de kou te bespreken en kreeg de dag erop een lang pak. Hierdoor was mijn lichaam meer bedekt en kreeg ik het minder snel koud