21 maart

Veel te vroeg gaat de wekker. Bij de receptie hadden ze verteld dat als het druk is de taxi er een uur over doet, anders een half uur. Het zekere voor het onzekere maar nemen en een uur voor de rit rekenen. Omkleden, spullen pakken, even een appel eten als ontbijt. Dan naar de hoofdweg en een taxi aanhouden. Een man vraagt of ik een taxi wil. Wanneer ik vraag of hij een metertaxi heeft zegt hij ja, maar als ik in stap blijkt hij helmaal geen meter te hebben. Hij vraagt voor de rit 250 baht. Ik stap weer uit en houd de volgende taxi aan, deze heeft wel een meter en uiteindelijk ben ik voor 80 baht op mijn bestemming! Dat scheel nog al. Ik ben er om half zeven, als eerste. Binnen is het ijzig koud. Ik mag een drankje uitzoeken en gebruik maken van de computer. Na een tijdje komt nog een Hollands stel binnen en we gaan buiten zitten, die airco is echt niet goed voor je.
Kwart over zeven stappen we op de fiets en draaien gelijk een steegje in. De hele route bestaat uit kruip-door-sluip-door weggetjes. Het is al gelijk duidelijk dat je zo op plekken komt waar je anders nooit zou komen. Via de achteringang komen we Chinatown binnen. We stoppen bij een Chinese tempel en mogen daar binnen kijken. Er zijn verschillende altaren en deze tempel is lichter en lijkt ruimer opgezet dan de boeddhistische, maar oogt ook wat rommeliger.
De steegjes zijn smal, als er tegenliggers komen moeten ze wachten tot onze hele slinger van fietsers voorbij is. De steegjes laten armoede en vuiligheid zien. Het afval ligt in elke hoek en soms stinkt het. Mensen die op straat aan het koken zijn, ook al zo vroeg in de ochtend, smeulen de kooltjes, zitten op plastic krukjes, staan in een deuropening of lopen door de steegjes op weg naar hun werk. In de hoofdstraat van Chinatown is het een wirwar van mensen die met grote plastic zakken lopen met allemaal dezelfde knuffels. Hele stapels met plastic speelgoed, allemaal hetzelfde. Grote dozen staan op steekkarretjes en worden vervoerd naar een andere plek. Dit is duidelijk een gebied met massaproductie. Een hele straat vol bestaat uit alleen maar winkels met schoenen, sandalen en slippers.
Om de paar meter staan eetstalletjes en we worden overvallen door een breed scala aan geuren. Alles word vers bereid. De vis ligt op de gril of word gefrituurd, groente wordt gewokt en de mie gebakken. Grote bergen vlees liggen klaar om bereid te worden.
Wat opvalt is dat je geen buitenlanders hier ziet. Maar dat zou kunnen komen door het vroege tijdstip. Aangekomen bij de rivier nemen we de veerboot naar de overkant. Halverwege begint de boot vervaarlijk te schudden. Er is net een grote boot langs geweest die zorgt voor grote holen, en wij liggen precies verkeerd om die goed op te kunnen vangen. De fietsen vallen om en haken in elkaar vast. Eenmaal aan de kant wordt geduwd en getrokken om ze weer uit elkaar te krijgen. We stappen op en steken een fietspad op dat bestaat uit beton-delen die helemaal langs de rivier mee kronkelen. Het is rustiger dan aan de overkant. We fietsen langs huizen en tempels. Er zitten stukken tussen die heel arm lijken en waar vervallen huizen tussen zitten, maar ook stukken waar de mensen duidelijk meer geld hebben. Dit geldt ook voor de huizen op en langs het water die we kunnen zien vanaf de longtail boot waar we op stappen en het volgende deel van de tocht mee vervolgen.
Ik zie een man gewassen oogsten die in het water groeien. De man staat tot zijn navel in het water en naast hem drijft een mand die gevuld is met een hele berg van deze bladeren. Kinderen spelen langs de rivier, klimmen op hoge objecten en springen de rivier in, zwaaien en roepen naar ons, brede glimlachen. De was hangt overal kleurrijk te wapperen, houten vogelkooien met kleurrijke, zingende vogeltjes hangen op de veranda. Veel veranda's en tuintjes zijn opgebouwd met de gekste rommel, anderen hebben een mooie tuin aangelegd met een palet aan verschillende kleuren bloemen. Op sommige veranda's staan gezellige zitjes. Het contrast in rijkdom is groot en duidelijk aanwezig. Zeker als we later door een rijke wijk van Bangkok fietsen waar elk huis er tiptop uitziet, met marmeren vloeren en grote, stalen hekken voor de deur. Elk anders vormgegeven, de een nog uitbundiger dan de ander.
Ook komen we door een gedeelte waar plantages zijn. We fietsen op dezelfde betonplaten letterlijk door en over de plantages. Er zijn heuvels gecreëerd en daar tussen zijn kleine sloten gemaakt voor de aanvoer en verdeling van het water. Er zijn onder andere bananenplanten, bloemen, basmati bladeren, en citroengras. De basmati bladeren gebruiken ze hier niet om de smaak aan de rijst te geven, maar om bijvoorbeeld cajebeslag groen te kleuren door de bladeren te koken. Het citroengras wordt gekneusd en daar mogen we aan ruiken. Heerlijke frisse geur, ik gebruik het thuis wel eens bij rijstgerechten met kip.
We stappen nog een keer op de longtail boot. Het is de bedoeling dat we een andere weg terug nemen, maar we worden toegeroepen door een vrouwtje, dat in een klein bootje haar waar probeert te verkopen, dat de sluis kapot is. We moeten dezelfde weg terug. Af en toe zet de bestuurder van de boot het gas vol aan, dan begint op een bepaald punt het apparaat een enorme hoge toon te gillen, als we dan nog wat harder gaan verdwijnt dat gelukig weer. Zo spurten we door het water.
Als we langs de rivier stoppen en naar een van de eettentjes langs het water lopen, staat er een prachtig gedekte tafel voor ons klaar! We krijgen doekjes om ons op te frissen uit een schaal met ijs. Een vrouwtje is nog druk in de weer met de laatste gerechten. Er is gefrituurde omelet, kip met groene bonen in een licht pittige saus, kip balletjes en morning glorie (een soort spinazie) met knoflook en pinda's. Een salade van knapperige groenten, hierin zit broccoli, bloemkool, peulen, paprika en paddenstoellen. Dan ook nog een heerlijke en smaakvolle soep, je proeft duidelijk een scala aan verse kruiden die er gebruikt zijn. Toe krijgen we verse ananas. Dit was verrukkelijk! Zo krijg je het thuis niet gemaakt. Het was echt heerlijk. Dan nemen we afscheid en vertrekken we weer.
We meren aan vlak bij het beginpunt. Het kost door de hoge golven iedereen moeite om aan de kant te komen. Maar dan staan we op het droge, rijden terug naar het bedrijf en nemen afscheid van elkaar. Drie andere Nederlandse meiden moeten naar hetzelfde gebied als waar ik zit, dus delen we de taxi. Het is nu hartstikke druk op de weg. De taxichauffeur is het op een gegeven moment zat en steekt een zijweg in. Zigzaggend komen we in het juiste gebied. Iedereen neemt nog even een power nap, het was wel erg vroeg vanochtend.
De rest van de dag doe ik het rustig aan. Lees een beetje, eet en loop door de wijk waar ik zit. De plannen voor de aankomende vier weken moeten nog vorm krijgen. Bij een boekingskantoor regel ik een treinticket voor de nachttrein naar Chiang-Mai voor 23 maart. Jammer dat het niet een dag eerder kon, ik heb het hier wel gezien. Ik boek alvast een hotel in Chiang-Mai, er zitten er al veel vol of ze kunnen niet met zekerheid zeggen of er plek is, maar uiteindelijk vind ik er een. Het is aan de noordkant van het centrum en ik verwacht dat het er rustig zal zijn. Misschien dat ik bij aankomst toch nog verder zoek naar iets leukers. Maar dat is van later zorg. Ik speel met de gedachte om naar Myanmar te gaan of richting Laos en Cambodja, maar laat daar rustig m’n gedachte over gaan en over een maand weet ik wat ik
gedaan heb.