31 Mrt

Als ik wakker word zie ik dat het al laat is. Over veertig minuten begint de les voor Yui al! Ik maak haar wakker en verbaast kijkt ze op haar telefoon. Bij haar is het twintig over zeven. Mijn telefoon was zo vriendelijk de wisseling van de winter naar zomertijd alvast voor me in te stellen. Maar het geeft niet, zo kunnen we samen plannen maken voor de aankomende dagen. Yui gaat deze ochtend proberen haar vliegticket naar Londen een aantal dagen uit te stellen zodat we nog wat meer tijd samen hebben! Eest maakt zij haar cursus nog af. Die duurt tien dagen. Vanuit de overheid moeten de Thaise mensen ook anatomie studeren bij de cursus traditionele Thaise massage. Ik zou dit ook wel willen leren, maar deze cursus hebben ze helaas niet in het Engels. Ik zou wel de advanced cursus kunnen gaan volgen. Maar dat slaat wel een enorm gat van tien dagen in m’n tijd hier in Thailand of eventueel een ander land. Voor nu vertrek ik vandaag naar Sukothai. Ik pak mijn rugzak en kan gelukkig het een en ander hier laten omdat ik Yui toch weer zie. Mijn rugzak voelt een stuk handelbaarder. Als ik klaar ben neem ik afscheid op school en zeg tot ziens tegen Yui. Bij de hoofdstraat houd ik een tuktuk aan en we maken een leuke rit naar het busstaion dat even buiten het centrum ligt. Onderweg zie ik een kleurrijke optocht door een tempelcomplex trekken. Ik zou willen dat ik de man kon laten stoppen, maar hij is met ingewikkelde verkeersmanoeuvres bezig. Achteraf is het maar goed ook, anders zou ik mijn bus niet halen.

Ik word afgezet bij het busstation. Binnen staat een grote groep te wachten tot ze aan de beurt zijn om een kaartje te kopen. Als ik een kaartje trek blijken er 31 man voor mij te zijn. Ik vraag aan het meisje naast mij of ik bij het goede loket zit voor een kaartje naar Sukhothai, ze knikt van ja. Maar als ik eindelijk aan de beurt ben blijkt dat ik hier helemaal niet moet zijn, maar bij het oude busstation aan de andere kant van de weg. Ik loop daar heen en koop een kaartje, de bus vertrekt over tien minuten al. Mijn tas gaat onder in, en ik klim de bus in en zoek een plekje voorin. We vertrekken. De weg is niet bijzonder. Ik zie geen hoge bergen en het landschap is dor. De lucht wordt wel wat lichter, maar helder blauw lijkt ver te zoeken. Als we een tussenstop maken op een van de busstations lopen er een paar monniken rond. Een van hen loopt met een doos onder de arm van een spik splinter nieuwe stereotoren! Ik snap de monniken werkelijk nog steeds niet. Ze lopen wel op blote voeten, bedelen om eten, kopen frisdrank en lopen met een nieuwe stereotoren onder de arm.

Yui dacht dat de busrit minder dat drie uur zou duren. Maar uiteindelijk zit ik vijf en een half uur in de bus! Ik ben het zat. Als we op het busstation van Sukhothai aan komen moet ik met een tuktuk naar het hotel, maar dat vind ik niet erg, als ik er maar kom.

Als we aan komen rijden zie ik dat ik weer een mooi plekje uit heb gezocht. Het ligt langs een rivier, die je niet ziet omdat er een grote betonnen muur omheen staat. Ik denk dat dat is tegen het hoge water. De tuin is groen en weelderig, met liefde onderhouden. Mijn kamer is net een kleine blokhut. Houten wanden, mooie rustiek houten vloer en een wit met blauw geblokt opgedekt bed voor twee personen. Ik kan languit liggen! De ontvangst is vriendelijk en ik bestel een pannenkoek. Na al de rijst en mie van afgelopen week kan ik dat even niet meer zien! Verder word ik gevraagd of ik een fiets of motor wil huren. En dan komen er kriebels! Zal ik deze droom laten uitkomen of is het te gevaarlijk? Later maak ik een proefrit op een volautomatische motor met de 'baas' en het is een eitje. Ik huur de motor voor de volgende dag!

De rest van de dag relax ik en ga al vroeg slapen. Morgen op tijd op en op avontuur uit.