3 April

Het is nog lekker aangenaam in de ochtend als ik mijn tas in pak. Ik ga terug naar Chiang Mai om samen met Yui naar Ayutthaya te reizen. Weer die busrit van vijf en een half uur voor de boeg. Een tuktuk brengt mij naar het busstation en een half uurtje later komt de bus aanrijden, een dubbeldekker met airco deze keer. Verdiept in mijn boek gaat de reis deze keer gevoelsmatig vlotter dan de heenreis. Uiteindelijk sla ik de laatste bladzijde van, 'backpack', het boek dat ik aan het lezen was om. In het begin vond ik het een verschikkelijk boek, maar gedwongen door het feit dat het mijn enige leesboek is heb ik toch verder gelezen en uiteindelijk bleek het een mooi boek te zijn, geschreven in een directe, confronterende, harde, maar eerlijke wijze. Ik kan het iedere reiziger aanraden. We hebben nog een uur voor de boeg. Ik kijk naar buiten en zie aan de zijkant de bergen aan ons voorbij gaan.
Hoe zal de ervaring zijn als je in de bergen bent, hoe primitief leven de boeren daar en wat zijn de gewassen die ze verbouwen? Ik hoop er deze dagen antwoord op te krijgen.

Bij het busstation pak ik direct een tuktuk naar de massage school waar Yui is. Ze heeft vandaag haar examen gehad en ik vraag mij af of ze het gehaald heeft, maar ik ben er wel zeker van dat het haar gelukt is. Ook nu weer moet de tuktuk driver bellen waar de school ligt, evenals de vorige keer. Dan komt er herkenning op zijn gezicht en scheuren we weg.

Aangekomen bij de school blijkt Yui inderdaad haar examen gehaald te hebben! Echter laat ze wel weten nog spullen in te moeten pakken in haar huis, wat betekend dat we daar vanavond slapen en pas morgenavond naar Doi Intahon kunnen gaan. Ik ben hier niet zo blij mee, maar ach ja, het is een fijne plek om te verblijven en ik ben al lang blij dat we naar Doi Intahon zullen gaan, ik wil dit nationaal park erg graag zien. Maar het begint wel echt te kriebelen om wat meer te zien van Thailand. Ik heb veelal steden gezien, en dat terwijl ik helemaal niet van steden houd, maar juist van natuur en rust. ‘S avonds zullen we met een van de leraressen en twee vrienden gaan eten. Maar eerst nemen we een douche en frissen we ons op.

Het restaurant ligt aan het water en er wordt een verscheidenheid aan gerechten besteld. Het eten is heerlijk. Wat iets minder is, is dat er onder elkaar Thais gesproken wordt, waardoor ik veelal geen idee heb van de gesprekken die er gaande zijn en er dus ook niet aan kan deelnemen. Maar toch is het gezellig en we gaan pas laat weer terug.